Łupież pstry
Łupież pstry
Łupież pstry (łac. pityriasis versicolor) to choroba spowodowana grzybami drożdżopodobnymi. To niezwykle dokuczliwa dolegliwość, ponieważ zakażona skóra swędzi, a jeżeli nie jest odpowiednio leczona, mogą pozostać na niej trwałe ślady infekcji. Zobacz, jak rozpoznać objawy łupieżu pstrego oraz jak leczy się to schorzenie.
Łupież pstry to dolegliwość dotykająca w głównej mierze skóry na klatce piersiowej.
W wyniku zakażenia grzybiczego gatunkiem Malassezia globosa lub Malassezia furfur na skórze pojawiają się charakterystyczne, “pstre” plamy. Warto mieć na uwadze fakt, że grzyby te występują na skórze normalnie i zazwyczaj dopiero w stanach obniżonej odporności powodują zakażenie. Grzyby odżywiają się naskórkiem oraz łojem, dlatego choroba dość często występuje w okresie dojrzewania, gdy zmiany hormonalne powodują większe wydzielanie łoju. Chorobę częściej diagnozuje się również w ciepłym klimacie, gdzie ludzie intensywniej się pocą.
Choć chorobę wywołują grzyby drożdżopodobne, nie jest ona tak silnie zaraźliwa, jak grzybica stóp czy paznokci. Niemniej jednak, w gabinetach masażu czy solariach można zakazić się łupieżem pstrym. Dlatego należy zawsze korzystać ze sprawdzonych gabinetów, gdzie standardy higieny są najwyższe.
Łupież pstry – objawy
Najbardziej charakterystycznym objawem łupieżu pstrego są plamy pojawiające się zazwyczaj na klatce piersiowej. Choroba może jednak dotykać również innych części ciała, na przykład pleców, karku, pachwin, a nawet twarzy. Plamy są sporej wielkości – o średnicy 3-4 mm, są nieregularne, ale z bardzo jasno zaznaczonymi krawędziami. Plamy mogą się zlewać, tworząc mozaikowate wzory. Mają zwykle kolor ciemno beżowy lub czerwony, ale ich brzegi mogą być szare. Co ciekawe, latem zmiany nie ulegają opaleniu, więc wówczas są jaśniejsze niż przyciemniona skóra. Dzieje się tak, ponieważ grzyby blokują syntezę melatoniny.
Niestety, zmiany pigmentacji to nie jedyny problem przy łupieżu pstrym. Skóra objęta wysypką może niekiedy swędzieć. Może się oczywiście również łuszczyć – podobnie jak przy klasycznym łupieżu dotykającym skórę głowy.